Zdecydowanie nie ma potrzeby panikować, trzeba działać trzeźwo.
Kynolog radzi jak chronić swoje zwierzę / kolaż My, fot. depositphotos.com
Właściciele psów wiedzą, że czasami zwierzęta mają konflikty na ulicy z innymi psami. A jeśli „rywal” również idzie z właścicielem, problem jest łatwiejszy do rozwiązania niż w przypadku ataku bezpańskiego psa. Riya Smulska, psia behawiorystka i współzałożycielka szkoły Pink Puppy, powiedziała My w komentarzu, co zrobić, gdy pies zostanie zaatakowany przez innego psa.
Jak odstraszyć bezpańskie psy od swojego psa
Smulskaya podzieliła się własnym doświadczeniem i wyjaśniła, jaki rodzaj ochrony przed bezpańskimi psami sama wybrała. Ekspertka powiedziała, że zeszłego lata jej pies został zaatakowany przez alabaia i niestety nie miała absolutnie nic, by się przed nim bronić. Alabaj uciekł z terytorium, którego strzegł, a atak miał miejsce w pobliżu tego terytorium:
„Pies zupełnie spokojnie podszedł do mojego psa, chwycił go za szyję, przygniótł do ziemi i zaczął gryźć”.
Smulska mówi, że krzyknęła na alabaja najostrzejszym możliwym głosem, zaczęła go kopać, pies był zaskoczony, rozdziawił zęby i dzięki temu udało jej się wyjąć psu z pyska. Tak więc jedyną rzeczą, która pomogła, według eksperta, był efekt zaskoczenia. Następnie, po prostu tupiąc na alabai, zabrała psa, chowając go za sobą. W ten sposób trzeba było przejść całą przecznicę.
Ekspert twierdzi jednak, że nie może doradzić odebrania psa innemu psu w ten sposób, ponieważ ryzykuje to życiem człowieka. Jeśli ktoś zdecyduje się zaryzykować dla swojego zwierzęcia, może głośno tupać nogami na atakującego psa, krzyczeć na niego szorstkim głosem i używać wszystkiego, co jest pod ręką, na przykład rzucać kamieniami lub uderzać go kijem. Należy jednak pamiętać, że atakujący pies może przestawić się z atakowanego psa na samą osobę.
Kynolog zauważa, że psy podczas ataku mają, z grubsza rzecz biorąc, dwa rodzaje ugryzień:
ugryzienie i wypuszczenie i tak kilka razy
W takim przypadku atakujący pies będzie dużo warczał i szczekał i często po takim dniu zaatakowany pies ma minimalne obrażenia – rany kłute od zębów, które nie zagrażają bezpośrednio życiu. Takie agresywne zachowanie jest charakterystyczne dla bezpańskich psów, które przywiązały się do jakiegoś skrawka terytorium i w ten sposób próbują przegonić swój teren. Zwierzęta te bardzo rzadko będą próbowały zabić innego psa. W takim przypadku nie będzie konieczne rozwieranie szczęki atakującego psa, a jedynie jego odpędzenie.„Dead Grip”.
Jest to sytja, w której pies gryzie innego psa, nie rozluźnia szczęki i pociera głowę. Zachowanie to ma na celu spowodowanie poważnych obrażeń. Atak ten jest możliwy, gdy jeden pies postrzega drugiego jako ofiarę i często zdarza się, że duży pies atakuje małego psa.
Smulska uważa, że tak najczęściej nie zachowują się bezpańskie psy, a raczej te, które mają właścicieli, ale chodzą bez smyczy. Do otwarcia szczęki psa w „martwym uścisku” używa się specjalnego kija (stosu), który wkłada się między zęby, a szczęki rozwiera się jak za pomocą dźwigni. Jest to jednak niebezpieczne dla życia, ponieważ pies może „przełączyć się” na osobę, która otwiera szczęki, dlatego należy mieć przy sobie stos.
Czytaj także:
Jeśli nie masz stosu, możesz użyć jednego z najskuteczniejszych i mniej lub bardziej bezpiecznych dla człowieka sposobów odblokowania pyska psa. Należy włożyć pod obrożę jakikolwiek podłużny, mocny przedmiot, na przykład krótki patyk, i po prostu zacząć przekręcać obrożę. W ten sposób będziesz w stanie trochę dusić psa, a on prędzej czy później otworzy szczęki po prostu dlatego, że brakuje mu powietrza.
odnośnik
Ria Smulska
Kinolog-instruktor, psi behawiorysta, współzałożycielka Pink Puppy School
Studiowała na Narodowym Uniwersytecie „Akademia Kijowsko-Mohylańska”, specjalizując się w ekologii. Ma ponad 10-letnie doświadczenie w pracy z psami i ich właścicielami – od zajęć grupowych na placu zabaw po adaptację zwierząt ze schroniska i występy w zawodach sportowych. Ma trzy psy rasy kundel, więc zna wyzwania stojące przed właścicielami zwierząt z ulic i schronisk.
